Deux filles et une mère, c'est le diable pour le père
Thursday, May 31, 2007
Sporty spice
Tijdgebrek is een excuus. Ik houd gewoon niet erg van sport, daar ga ik niet flauw over doen (hoewel, dit boek levert misschien nog andere argumenten/smoesjes op). Hiermee wil ik mijn spieren echter weleens trainen. Mijn lachspieren welteverstaan !
Er toch even aan toevoegen dat mijn omgeving des te sportiever blijkt. Proficiat Elke (ah ja, zonder uw steun zou het Wouter toch niet gelukt zijn ?!) en Els ! Enneuh, alle anderen van wie ik de topprestaties vergeet...
Aha, toch iemand die het beseft :-D De mentale vibes die ik aan de lopende band naar mijn broerke uitzend, putten mij lichamelijk helemaal uit ... of zouden het dan toch de kilometers zijn die ik zelf met de fiets afleg ;-)?
Wij zouden nooit van die ouders worden die over niks anders kunnen praten dan hun kind. Vre-se-lijk. Niemand is geïnteresseerd in het eerste stapje, woordje, flesje, zuchtje van de baby van een ander. Dacht ik. Tot ik zelf mama werd. "Wanneer sliep die van jullie door ?" Daar heb je het al, hoor ik u denken. Nee hoor, er is niks weg, alleen iets bijgekomen. Maar dit is nu éénmaal een babyblog...
Een babyblog ?!
Omdat Gerd zegt dat ik het nooit volhoud.
Omdat je mij zo'n dingen niet moet zeggen.
Omdat Nora zo snel verandert.
Omdat onze foto's nooit ingeplakt geraken.
Omdat het leuk is voor later.
Omdat het leuk is voor nu.
2 comments:
Er toch even aan toevoegen dat mijn omgeving des te sportiever blijkt. Proficiat Elke (ah ja, zonder uw steun zou het Wouter toch niet gelukt zijn ?!) en Els ! Enneuh, alle anderen van wie ik de topprestaties vergeet...
Aha, toch iemand die het beseft :-D De mentale vibes die ik aan de lopende band naar mijn broerke uitzend, putten mij lichamelijk helemaal uit ... of zouden het dan toch de kilometers zijn die ik zelf met de fiets afleg ;-)?
Post a Comment