Thursday, May 31, 2007
Sporty spice
Tijdgebrek is een excuus. Ik houd gewoon niet erg van sport, daar ga ik niet flauw over doen (hoewel, dit boek levert misschien nog andere argumenten/smoesjes op). Hiermee wil ik mijn spieren echter weleens trainen. Mijn lachspieren welteverstaan !
Wednesday, May 30, 2007
Nieuws
Het stond enkele dagen geleden in de kranten. Een vrouw had haar vijf maanden oude baby vergeten in de auto. Toen ze na een dag werken naar haar wagen terugkeerde, was de baby door uitdroging gestorven. Onbegrijpelijk, was de reactie van velen. Welke moeder vergeet nu haar kind ?
Sinds ik Nora heb, word ik door zo'n nieuwsbericht veel meer geraakt. Mijn "oordeel" erover is echter vreemd genoeg genuanceerder. Met een tekort aan moederliefde heeft het niet noodzakelijk te maken, besef ik nu. Moeder ben ik ook terwijl ik de afwas doe. Maar bij het meedraaien in de dagelijkse mallemolen ben ik heus niet voortdurend van moedergevoelens doordrongen. Het maken van het ontbijt en het rijden naar kantoor lukt zelfs wonderwel zonder ze. Maar ook wanneer ik Nora een nieuwe luier aandoe of haar naar de kribbe breng, is het vaak geen trots of ontroering, maar haast of ochtendmoeheid die ik voel.
Waar routine is, liggen verstrooidheid en vergetelheid op de loer. Dat is zelfs zonder stress en kopzorgen een feit. Blijvende gevolgen hebben bovendien niet altijd grootse oorzaken. Soms is het na één kortstondige vergissing onherroepelijk te laat.
Sinds ik Nora heb, word ik door zo'n nieuwsbericht veel meer geraakt. Mijn "oordeel" erover is echter vreemd genoeg genuanceerder. Met een tekort aan moederliefde heeft het niet noodzakelijk te maken, besef ik nu. Moeder ben ik ook terwijl ik de afwas doe. Maar bij het meedraaien in de dagelijkse mallemolen ben ik heus niet voortdurend van moedergevoelens doordrongen. Het maken van het ontbijt en het rijden naar kantoor lukt zelfs wonderwel zonder ze. Maar ook wanneer ik Nora een nieuwe luier aandoe of haar naar de kribbe breng, is het vaak geen trots of ontroering, maar haast of ochtendmoeheid die ik voel.
Waar routine is, liggen verstrooidheid en vergetelheid op de loer. Dat is zelfs zonder stress en kopzorgen een feit. Blijvende gevolgen hebben bovendien niet altijd grootse oorzaken. Soms is het na één kortstondige vergissing onherroepelijk te laat.
Tuesday, May 29, 2007
Saturday, May 26, 2007
Massage
Thursday, May 24, 2007
Poeslief
Nora mag eigenlijk alles. Dat is niet zo raar: ze kan bijna niets. Niets dat niet mag tenminste. Haar kattenkwaad is dat van een kitten. Ik kan nauwelijks voorbeelden geven. Misschien het feit dat ze, wanneer ze ververst wordt, zakdoekjes uit de doos haalt en één voor één tot pap kauwt ? Ze af en toe hard aan mijn halssnoer trekt ? Haar eigen sokken telkens weer uitdoet ? Verder kan ik niks bedenken. Toegegeven, erg stout is dat niet. Opvoeden is dan ook lekker nog niet nodig. 'Kleine kindjes, kleine zorgen', zegt men. Het is waar. Als Nora's streken op achttien nog dezelfde zijn, mag ik niet klagen...
Tuesday, May 22, 2007
Monday, May 21, 2007
Sunday, May 20, 2007
Nichtje
Saturday, May 19, 2007
Zita
Friday, May 18, 2007
Lachjacht
Sinds enkele dagen doet Nora een beetje anders dan anders. Haar vroeger zo gul geschonken lach wordt nu maar mondjesmaat getoond. Eerst eens kijken, denken, keuren. Die gekkebek is geestig, maar is hij glimlachgrappig ? Dat spelletje is leuk, maar is het súperspannend ? Dus zetten Gerd en ik een tandje bij. Dragen nieuwe speeltjes aan. Halen halsbrekende toeren uit. Kriebelen erop los. Tot een oogje twinkelt, een mondhoek krult. Nog één kiekeboe, dan een zwaai in de lucht. En kijk: daar, boven onze hoofden, geeft ze zich gewonnen. Als regen klatert het geschater naar beneden...
Wednesday, May 16, 2007
Tuesday, May 15, 2007
Sunday, May 13, 2007
Moederdag
Saturday, May 12, 2007
Friday, May 11, 2007
Thursday, May 10, 2007
Wednesday, May 9, 2007
Tuesday, May 8, 2007
Autoroute du soleil
De grote warmte is voorbij. Dat is goed nieuws voor Nora, want onze auto heeft geen airco. De afgelopen weken was het er dan ook ondraaglijk warm. En aangezien een baby beter niet in de tocht zit, gingen de raampjes onverbiddelijk dicht. Hoewel. Na enkele minuten lijden, werd meestal stiekem even op een knopje geduwd. Een heel klein beetje open kan toch geen kwaad ? Wat later nog eens. Per kilometer rijweg een centimeter lucht. Voor het rood gingen alle remmen los - in een stilstaande wagen tocht het niet. Bij het gas geven wat glas terug. Dat spelletje duurde steevast tot Noortje jammerde. Waarna het venster als een guillotine naar boven viel. En ik me de rest van de rit zwetend afvroeg : "Bedoelde ze nu 'nog te warm' of 'veel te fris' ?" Nu regent het. Lekker simpel. Nora mag brabbelen al wat ze wil, de ruitewissers blijven aan.
Monday, May 7, 2007
Friday, May 4, 2007
Wednesday, May 2, 2007
Tuesday, May 1, 2007
Living with children
Een baby verandert je leven. En je living. Wat een ruimte eist zo'n klein ding op ! Om die vervolgens te vullen met meubeltjes en massa's speelgoed. Mensen met een minimalistische stijl beginnen beter niet aan kinderen. Gelukkig houd ik van prullaria in huis. Zeker als het gaat om felgekleurde of romantische babydingen. Gerd is meer voor strak en sober. Hij heeft geluk. Er is een stukje volwassen terrein heroverd. Het wiegje is de deur uit. Nora is er te groot voor geworden en doet haar dutjes nu boven. Ikzelf vind het een beetje jammer. Weer een beetje gegroeid...
Subscribe to:
Posts (Atom)