Nora doet alles vol overgave. Drinken, slapen, grijpen, geeuwen, lachen, hikken, boeren,... ze houdt zich niet in, geeft alles wat ze heeft. Op dat moment bestaat er voor haar niets anders. Dat is zo leuk aan haar (en aan alle baby's natuurlijk). Je staat stil bij de kleine dingen die ze doet. Ze doét geen andere dingen dan kleine. Ze zijn haar volledige wereld. En wanneer wij haar weer eens observeren ook even de onze...
Thursday, February 8, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Dag Nora,
Leuk te zien hoe je groeit, lacht, leert en geniet. Vereerd, ben ik, dat ik het van dicht mag meemaken. I'll be watching you :-)
Gerd,
t Zal misschien iets voor vrouwen zijn en niet te vatten door het andere geslacht, maar ik vind het in ieder geval ook een leuk idee die blog, lijkt me een stuk makkelijker dan een plakboek. Of voel je daar ook niets voor ;-)?
en An,
Als je al dat juristen gedoe ooit beu wordt, kan je misschien een carrière als schrijfster beginnen. Jouw schrijfstijl is zàlig.
Kus,
binnenkort-buurvrouw-Els
An, dit is zowaar een schitterend idee. Ik hoop op een dag wél het geduld te hebben om de hardware-versie vol te krijgen, maar dit is een minstens even leuk alternatief.
Hele mooie foto's trouwens, echt waar!
Vele groeten,
deef
Mijn mama is blij dat jullie het leuk vinden !
Enneuh, buurvrouw Els, maak maar rap dat je huisje af is zodat ik eens kan komen logeren...
Post a Comment