Ons meisje heeft meer vervoersmiddelen dan plaatsen om heen te gaan, meer meubeltjes om op of in te liggen of zitten dan er uurtjes per dag zijn waarop ze daar zin in heeft. Je vraagt je af hoe er generaties lang baby's werden (en worden) grootgebracht zonder al die spullen. Niet alle dingen mogen meteen worden gebruikt. Elk voorwerp is bestemd voor een ander tijdstip van de dag, maar ook voor een ander tijdstip in haar prille leventje. Sinds kort is er op spullenvlak een nieuwe mijlpaal bereikt. Nora mag omgekeerd in haar draagzak. (Jonge) ouders weten meteen wat ik bedoel. Nee, niet ondersteboven. Maar met haar gezichtje naar de wereld in de plaats van naar een zwarte vlek - het lichaam van mama of papa. Gerd en ik wisten meteen dat dit iets voor ons Boorke was. Eindelijk kijken naar buiten. Dit weekend gingen we zo voor het eerst naar de stad. Het was een succes. Nora wist niet waar eerst gekeken. Al gauw werd ze moe en vielen haar oogjes dicht. En zo veranderde haar uitzicht toch weer in een zwarte vlek...
No comments:
Post a Comment