FotoWe waren toen aan zee
maar ik weet er niets
meer van, wel weet ik
hoe mijn vader me omhoog
gooide en later weer opving.
Dat moment dat moeder
in de camera ving :
Vader ik kom, ik kom
ik zweef in de lucht
boven zee als een vliegtuig.
Mijn armen gespreid
ik wist zeker: hij vangt me op
de verrukking, de angst ook
mijn voeten gestrekt
juichend maar zonder geluid.
Remko Ekkers
2 comments:
Goed Anneke, wij vinden dat hier heel tof !
Mónica kijkt met plezier naar de foto's van haar vriendin en wij genieten zeer van jouw mooie schrijven. Liefs uit de Nijverheidsstraat, Marjan en co !
Bedankt ! Je herkent wellicht ook enkele kleertjes ;-)
Post a Comment