Val

Hier zie je hem in betere tijden, de vermaledijde bank waar Nora gisteren afrolde. Ik had me even omgedraaid om de parasol, die vlakbij stond, te openen en had haar stevig in het hoekje gezet. Maar ons meisje is de laatste tijd nog beweeglijker geworden dan vroeger. Ook op de verzorgingstafel rolt ze voortdurend op haar zij. Ik had dus beter moeten weten. Ik stond amper recht of ze dook al op haar buikje. Eerst half op, dan naast de bank. Ik zàg het gebeuren, maar het ging natuurlijk te snel om nog te kunnen ingrijpen. Voor ik het wist, lag ze languit op de harde terrastegels en begon ze hartverscheurend te huilen. Ook ik moest mijn tranen bedwingen, zo geschrokken was ik. Gelukkig viel het nogal mee. Ze had alleen een kleine schaafwond op haar wang. In elk geval heb ik mijn lesje wel geleerd.