Vakantie

Het is vakantie ! Vroeger betekende dat ook: eens lekker uitslapen, liefst tot elven. Nu begint elke dag om half zeven. Het is wennen. Vandaag had ik al om drie uur een avondgevoel.
Maar denk eens aan de voordelen ! Wakker om half zeven, dat is vier en een half uur méér dag. Per week win ik eenendertig en een half uur, op drie weken verlof maar liefst vier en negentig en een half uur. Ik krijg dus bijna vier volledige dagen erbij. Gratis en voor niks. Vier dagen méér om te spelen met Nora, te reizen, te lezen, te eten, te zonnen, te wandelen, te fietsen, te feesten, te zwemmen, te kuieren, te winkelen, te kijken, te kletsen... Vier fantastische dagen. Vier lange fantastische dagen. Vier fantastisch vermoeiende dagen. Euh, mag ik vakantie na de vakantie ?

Boos

Wanneer ik niet blij ben, doe ik zó ! Meestal is dat omdat niemand naar me kijkt en ik alleen moet spelen. Ik ben verwend, zeggen ze. Ik wil niet verwend zijn. Ik wil aandacht !

Zeep

Lief

Tour de Gand

Zee !

Eerste zomermaand

- tandjes: 5 juli 2007

- in de autostoel: 7 juli 2007

- "dada" zeggen: 7 juli 2007 (in de autostoel !)

- vallen: 15 juli 2007

- naar de Gentse feesten: 18 juli 2007

- banketbakkersroom ("gele crème") eten: 19 juli 2007

- logeren aan zee: 21 juli 2007

Mijn kleine kapitein

Val

Hier zie je hem in betere tijden, de vermaledijde bank waar Nora gisteren afrolde. Ik had me even omgedraaid om de parasol, die vlakbij stond, te openen en had haar stevig in het hoekje gezet. Maar ons meisje is de laatste tijd nog beweeglijker geworden dan vroeger. Ook op de verzorgingstafel rolt ze voortdurend op haar zij. Ik had dus beter moeten weten. Ik stond amper recht of ze dook al op haar buikje. Eerst half op, dan naast de bank. Ik zàg het gebeuren, maar het ging natuurlijk te snel om nog te kunnen ingrijpen. Voor ik het wist, lag ze languit op de harde terrastegels en begon ze hartverscheurend te huilen. Ook ik moest mijn tranen bedwingen, zo geschrokken was ik. Gelukkig viel het nogal mee. Ze had alleen een kleine schaafwond op haar wang. In elk geval heb ik mijn lesje wel geleerd.

Autostoel

Vóór we vertrekken.

Zodra we rijden.
(genomen voor het rood licht !)

Zelfportret

Lore

Ze heeft mama Kim en papa Reinhard lang laten wachten, maar ze is het wachten meer dan waard. Een héél schattig meisje. Proficiat !

Noortje kubbt

met nonkel Karel en papa. Al volgt ze de regels niet echt...

Spelen met papa

Tandjes

Dit mag niet meer, want Nora krijgt tandjes !

Aan tafel !

Das

Hocus pocus

De baby in Nora is weg. Geruisloos vertrokken met de noorderzon. Als toeschouwers van een verdwijntruc blijven Gerd en ik verbaasd achter. We wisten dat het zou gebeuren. We waren erop voorbereid. ‘Ze groeit zo snel’, zei ik nog, en ‘Straks is ze een peuter’.Toch heb ik het gemist, het grote moment. De nacht dat ze ging slapen als baby en wakker werd als…minimensje. Met een vastberaden blik en efficiënte handjes. Met een nekje en een hoofdje haar. Hoe kan dat nu ? Ik ben nochtans blijven kijken.