Nageltjes knippen

Bezoek

... van Astrid en Jana.

Groei

Zap baby

Nora zit

Slaap als een reus

We hebben er nog geen. Schandalig, ik weet het. Soms voel ik me schuldig. En een beetje ongerust. Zonder slapen kindjes niet. Dat weet iedereen. Ik zie het al voor me. Nachtenlang wakker, luisteren naar Nora's gehuil. Dan bij Kind en Gezin: "Eigen schuld, mevrouw." Twee weken geleden gingen we bij vrienden. Zij hadden er wel één natuurlijk. Hun zoontje van elf maanden sliep als een roosje. Nora ook, maar ze is nog klein. De tijd dringt. Soms ondernemen we een halfslachtige poging. Een beetje zwaaien met het handje. Naar de Nijntjes aan de muur, dan weer naar de schapen op de kast. Muziekje aan. Klaar. Een beetje magertjes. Er wordt dan ook hard nagedacht. Het moet rustgevend zijn. Herkenbaar, geruststellend. Badje ? Een klassieker, maar geven we niet elke dag. Pyama aandoen ? Elke avond, heel herkenbaar en ... heel vervelend volgens Nora, die daarbij meestal wild om zich heen schopt. Gordijnen dichtdoen ? Elke avond en Nora heeft er geen enkel bezwaar tegen. Symbolisch ook: oogjes van de kamer toe, de wereld even buitensluiten. Rustgevend ? Niet echt. Misschien als we het traag doen. Heel traag ... Euh, kent iemand een beter slaapritueeltje ?

Oogappeltje

Regen

Blokken

Ochere toch. Maar zooo grappig !

Schommel...eend ?!

Het bezoek van Astrid en kleine Jana moest jammer genoeg worden uitgesteld wegens een snipverkouden Nora (en mama). Dus hebben wij vandaag vooral lekker binnen gespeeld...

Gekkenwerk

De balans tussen werk en gezin slaat makkelijk door. Het is dansen op de slappe koord. Op sommige dagen lukt het aardig, op andere voelt het alsof ik op beide vlakken tekortschiet. Te weinig op kantoor, te weinig thuis.

Sommigen hebben de oplossing. Meerdere zelfs. Voor elk wat wils. Een jaartje ouderschapsverlof ? Neem er drie ! Daarna deeltijds werken natuurlijk, liefst met flexibele werktijden. De kinderen ? Die worden intussen gezellig flexibel opgevangen. De mens als caoutchouc. Al kan het altijd nog elastischer. Thuiswerk bijvoorbeeld: volledig tijdonafhankelijk. Niet te verwarren met huiswerk, want daarvoor bestaan uiteraard dienstencheques. De strijk moet niet meer op je vrije dag. Nog fiscaal voordelig ook.

Of daarmee alle plooien zijn gladgestreken, is een andere vraag. Het blijft kiezen en dus verliezen. Een dag telt nu éénmaal maar vierentwintig uur. En een mens moet nog slapen ook. Bovendien is er meer dan werk en kind. Partner, familie, vrienden,…. De taart is gauw verdeeld. Wat overblijft - áls er iets overblijft - houd ik in elk geval lekker volledig voor mezelf.

Vaderdag

Mijn papa is gewoon de beste.

Nora & Noor

Nora: Wie dat we hier hebben, ons Noor ! Gij ook hier op onze zetel ?
Noor: Dag Nora, ja, wacht efkes, mijn mama zegt iets... En ze wil da'k luister, zene !


Noor: Ja, zeg maar.
Nora: Ewel, ik zal ne keer een goei lol vertellen, zie... Jantje ging ne keer een Olvaritpotje halen in de supermarkt en...


Nora: ... en toen zei Jantje: 'een papfles'. Haaaaaaahahaaaahaha ! Hilarisch toch ?
Noor: Euh, ik snap 'em nie.

Geheim

Gelukkig is er de kribbe. Daar zijn de andere kindjes net zo lief als Nora. Want thuis is ze de leukste. Van de wereld en omstreken. En misschien is het beter dat ze dat niet weet...

Aaron en Nora

...ontmoetten elkaar voor het eerst op de trouw van Bjorn en Eline. Van liefde op het eerste gezicht niet meteen sprake, maar ze hebben nog tijd !

Badtijd

In bad bij oma en opa, waar ik nog eens mocht logeren. Bedankt !