Het aftellen begint in Zaventem."Zou ze veranderd zijn ?" Eerst de trein, dan nog een stukje te voet. Ik heb een beeld van haar in mijn hoofd. Het huis van oma en opa is dicht bij het station, maar lijkt zich nu bij elke stap wel verder te verwijderen. Ik kan nog net de neiging onderdrukken te beginnen rennen, mijn armen voor me uitgestrekt: "Boor, hier komen we !" Eindelijk, de juiste straat, het juiste huis... De deur gaat open... Daar is ze ! Heel even lijkt ze anders. Groter, wijzer. Dan lacht ze en het plaatje in mijn hoofd valt perfect samen met dat in mijn armen.
No comments:
Post a Comment