Wij zouden nooit van die ouders worden die over niks anders kunnen praten dan hun kind. Vre-se-lijk. Niemand is geïnteresseerd in het eerste stapje, woordje, flesje, zuchtje van de baby van een ander. Dacht ik. Tot ik zelf mama werd. "Wanneer sliep die van jullie door ?" Daar heb je het al, hoor ik u denken. Nee hoor, er is niks weg, alleen iets bijgekomen. Maar dit is nu éénmaal een babyblog...
Een babyblog ?!
Omdat Gerd zegt dat ik het nooit volhoud.
Omdat je mij zo'n dingen niet moet zeggen.
Omdat Nora zo snel verandert.
Omdat onze foto's nooit ingeplakt geraken.
Omdat het leuk is voor later.
Omdat het leuk is voor nu.
4 comments:
Mocht de Vlaamse overheid nog een foto nodig hebben voor één of andere preventiecampagne...;-)
zalige foto,
maar hoe kom je er toch op om op dat moment een foto te trekken :-)
de camera was duidelijk nog in de aanslag (is dit niet het vervolg op onderstaand vrolijk tafereeltje?).
Inderdaad, Siegi !
En Els, ze wou gewoon mijn fototoestel pakken, hoor, het verdriet was (zoals altijd) groot, maar rap vergeten...
Post a Comment